تست غیر مخرب (به اختصار NDT) برای ارزیابی خواص فیزیکی و مکانیکی یک اتصال جوشی بدون آسیب رساندن به تجهیزات استفاده می شود.رایج ترین آزمایش های غیر مخرب عبارتند از: بازرسی بصری، مایعات نفوذی، ذرات مغناطیسی، رادیوگرافی (RX) و معاینه اولتراسونیک (UT).
در این مقاله، رایج‌ترین تکنیک‌های آزمایش غیرمخرب مورد استفاده برای بررسی اتصالات جوش داده شده (به عنوان مثال: لوله‌های جوش داده شده، اتصالات یا تجهیزات تحت فشار) را بررسی می‌کنیم.آزمایش های غیر مخرب به تجهیزات در حال آزمایش آسیب نمی رساند.در عوض آزمایش های مخرب ممکن است به محصول آسیب برساند.
بازرسی بصری ساده‌ترین و ارزان‌ترین آزمایش غیر مخرب است و تمام جوش‌ها باید مشمول این روش اولیه باشند، با استفاده از چشم غیرمسلح یا ذره‌بین برای تأیید عیوب.
تمام سطوحی که باید به صورت بصری بررسی شوند باید کاملا تمیز شوند.این روش فقط برای تشخیص عیوب سطح استفاده می شود.
در صورت یافتن این موارد، آزمایش‌های اضافی برای کشف میزان نقص استفاده می‌شود.
حتی اگر قرار است یک جوش با روش‌های دقیق‌تر بازرسی مورد بررسی قرار گیرد، به دلیل هزینه کم، باید در معرض تصاویر اولیه قرار گیرد.
همچنین، اگر عیوب به صورت بصری تشخیص داده شود، می توان یک معاینه اضافی در اطراف این منطقه نگران کننده تشدید کرد.
آزمایش غیر مخرب مایع نافذ (یا نفوذ) (LPE) بر روی فلزاتی که غیر مغناطیسی هستند، مانند فولاد ضد زنگ آستنیتی کروم استفاده می شود.
این تکنیک نیاز به استفاده سطحی از مایع نافذ حاوی رنگ دارد.به مایع زمان داده می شود تا در هر گونه نقص سطح نفوذ کند و مایع اضافی حذف می شود.سطح اجازه داده می شود تا خشک شود و جوش مورد بررسی قرار می گیرد.نقص ها با وجود رنگ مشخص می شود که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است.
مواد نافذ مایع یک آزمایش کم هزینه برای تشخیص ترک یا تخلخل غیر طبیعی در سطح تجهیزات هستند.
بررسی ذرات مغناطیسی (MPE) یک ماده غیر مخرب است که برای تشخیص ترک های سطحی بر روی مواد فرومغناطیسی مانند فولاد کربنی استفاده می شود.
برخی از آلیاژهای کم مغناطیسی هستند، با این حال، فولاد زنگ نزن آستنیتی کروم بسیار ضعیف مغناطیسی است و بنابراین از این نوع بررسی حذف می شود.این مورد تحت بررسی نافذ رنگ قرار می گیرد که بعداً پوشش داده می شود.روش MPE برای تشخیص ترک های ریز که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند بسیار مفید است.
برای انجام آزمایش، ابتدا جوش مورد تجزیه و تحلیل به شدت با آهنربای الکتریکی مغناطیسی می شود، سپس ذرات ریز یک ماده مغناطیسی مانند آهن یا اکسید آهن مغناطیسی روی سطح اعمال می شود.پودر مغناطیسی به لبه های هر ترک سطحی جذب می شود و آنها را با چشم غیر مسلح قابل مشاهده می کند.
امواج اولتراسونیک (UT) با فرکانس 500-5000 کیلوهرتز به صورت یک پرتو باریک به سمت هدف منتقل می شود.با رسیدن به یک سطح فلزی دارای نقص، امواج منعکس شده و به گیرنده مناسب باز می گردند.زمان مورد نیاز برای بازگشت پژواک، اندازه گیری طول مسیری است که توسط امواج طی می شود.
در صورت استفاده صحیح، روش اولتراسونیک می تواند به دقت رادیوگرافی نزدیک شود.مزیت آزمایش اولتراسونیک این است که تجهیزات قابل حمل هستند.بنابراین، UT زمانی مفید است که جوش در مکان نامناسبی قرار دارد یا نیاز به بررسی در محل دارد.
معاینه رادیوگرافی (RT) مفیدترین آزمایش غیرمخرب است، زیرا معایب زیرسطحی را که با چشم غیرمسلح نامرئی است، تشخیص می دهد.
این روش در ابتدا از اشعه ایکس استفاده می کرد، اما امروزه اتصالات لوله را می توان با استفاده از پرتوهای گاما تولید شده توسط ایزوتوپ های رادیواکتیو قابل حمل بررسی کرد.همه منابع تشعشع به طور بالقوه خطرناک هستند و باید از قرار گرفتن در معرض طولانی مدت اجتناب شود.حفاظت از پرسنل اغلب برای تکنسین هایی که رادیوگرافی را انجام می دهند یک نیاز است.
یک فیلم در یک طرف جوش قرار می گیرد و در طرف دیگر، جوش در جهت فیلم تحت اشعه ایکس قرار می گیرد.همانطور که اشعه ایکس از طریق جوش عبور می کند، هر گونه نقص در سطح و از طریق جوش توسط یک سایه تیره بر روی فیلم در معرض تشخیص داده می شود.
با سایه یکنواخت هیچ نقصی به اندازه شفاف ظاهر نمی شود.تجزیه و تحلیل فیلم های رادیوگرافی نیاز به تجربه قابل توجهی دارد و عیوب قابل تشخیص شامل ترک ها (سطحی و زیرسطحی) و حفره های زیرسطحی ناشی از فیلم اکسید می باشد.عدم همجوشی؛سرباره، شار یا مواد خارجی به دام افتاده؛و جیب گاز (تخلخل).
هر رادیوگرافی باید با شماره جوش ثبت شود تا محل دقیق جوش مشخص شود و نام رادیوگرافیست و بازرس نیز باید ذکر شود.رادیوگرافی ها قابل تفسیر هستند و ضروری است که پرسنل مورد استفاده برای این فعالیت واجد شرایط مناسب باشند.
تماس با شخص: Ms. Florence Tang
فکس: 86-731-89853933
