8620 یک گرید فولادی است که ترکیب خوبی از مقاومت در برابر سایش و چقرمگی را به شما می دهد و عمدتاً برای مصارف صنعتی در نظر گرفته شده است.شناخته شده است که قدرت داخلی خوبی دارد، اما قدرت بیرونی آن حتی بیشتر است.فولاد 8620 معمولاً برای کربورسازی برای ایجاد یک قطعه سخت شده مورد استفاده قرار می گیرد.این فرآیند سخت شدن کیس به طور کلی مسئول مقاومت در برابر سایش خوب آن است.
به عنوان یک فولاد ملایم در نظر گرفته می شود - دارای کربن است، اما آنقدرها هم نیست.همچنین به عنوان یک فولاد کم آلیاژ در نظر گرفته می شود، زیرا تنها درصد کمی از محتوای آن از عناصر آلیاژی تشکیل شده است.همچنین حاوی مولیبدن، کروم و نیکل است.
برخی فولاد 8620 را به عنوان فولاد سخت کننده مورد نیز می نامند.یعنی به راحتی می تواند تحت یک روش پردازش قرار گیرد که فقط سطح بیرونی فلز را سخت می کند.
فولاد 8620 اغلب به صورت میله گرد فروخته می شود.اما شما همچنین می توانید فولاد 8620 را به صورت میله های مربعی، صفحات فولادی و حتی به شکل لوله تهیه کنید.
فولاد 8620 می تواند کمی قوی باشد، به همین دلیل است که اغلب برای شرایط خاصی که قطعات نیاز به استحکام متوسط دارند، استفاده می شود.این قسمت ها عبارتند از:
این فولاد بسیار ملایم است و سختی حاصل از آن حتی برای مقیاس HRC واجد شرایط نیست.اما استحکام خوبی را ارائه می دهد، به خصوص در مقایسه با فولادهای غیر کربنی.
منگنز، 0.7٪ تا 0.9٪:مانند کربن به استحکام فولاد نیز کمک می کند.به همین دلیل است که برخی از کارشناسان، منگنز را به عنوان مهمترین عنصر آلیاژی در کنار کربن ارزیابی می کنند.منگنز در اینجا همچنین کیفیت سطح فولاد 8620 را بهبود می بخشد.
نیکل، 0.4٪ تا 0.7٪:نیکل همچنین به مقاومت در برابر خوردگی کمک می کند، اما در این مورد اینجاست تا چقرمگی و شکل پذیری خوب مشخصه را به فولاد 8620 بدهد.این بدان معناست که بر خلاف فولاد سخت تر (و شکننده تر) احتمال خرد شدن آن وجود ندارد.
Chromium، 0.4٪ تا 0.6:بدیهی است که این کروم کافی نیست تا فولاد 8620 را به عنوان فولاد ضد زنگ تعیین کند.برای این کار به حداقل 10% یا حتی 12% کروم نیاز دارید.اما برای فولاد 8620، این مقدار کروم (کار با مولیبدن) به نفوذ سختی و مقاومت در برابر سایش کمک می کند.این باید به فولاد 8620 کمک کند در حالی که بارهای استرس را تحمل می کند، دوام بیشتری داشته باشد.
مولیبدن، 0.15٪ تا 0.25٪:مولیبدن در اینجا با کروم برای بهبود سختی و مقاومت در برابر سایش کار می کند.همچنین به استحکام خزشی و استحکام فولاد در دماهای بالاتر کمک می کند.
سیلیکون، 0.15٪ تا 0.35٪:این یکی از اصلی ترین اکسید کننده ها در فولاد است.این بدان معناست که حباب های اکسیژن موجود در فولاد مذاب را خارج می کند که در نتیجه می تواند فولاد را ضعیف کند.همچنین در آهن حل می شود تا قوی تر شود.اما شما نمی توانید سیلیکون زیادی داشته باشید، زیرا می تواند شکل پذیری را کاهش دهد.
گوگرد، 0.04٪:شما واقعا نمی خواهید گوگرد در فولاد وجود داشته باشد، زیرا خواص ضربه ای فولاد را کاهش می دهد.مصرف بیش از حد آن نیز چقرمگی ضربه‌ای بریدگی را کاهش می‌دهد.اما در مقادیر ناچیز (مانند این مورد)، ماشینکاری فولاد را افزایش می دهد.
فسفر، 0.035٪:این یکی دیگر از ناخالصی های ناخواسته است که سعی می کنید آن را در هر فولادی محدود کنید.حتی یک ذره کوچک می تواند فولاد را شکننده کند.اما در مقادیر کوچکتر، استحکام کششی فولاد را افزایش می دهد و همچنین ماشین کاری را بهبود می بخشد.
اگر به فکر استفاده از آن برای چاقو هستید، فولاد 8620 واقعاً آنقدرها هم سخت نیست.حتی دارای رتبه HRC نیست - سطح سختی آن پایین است.این واقعاً ارزش لعنتی نخواهد داشت و مطمئناً لبه تیز را حفظ نخواهد کرد.
با این حال، برای مصارف صنعتی (مانند میل بادامک و بوشینگ)، در مقایسه با آنچه که می توانید از فولادهای غیر کربنی و فولادهایی با محتوای کربن کمتر دریافت کنید، استحکام بیشتری را ارائه می دهد.
این بدان معناست که فولاد 8620 فقط در زیر وزن یا بار ترک نمی خورد.ممکن است قبل از ترک خوردن ابتدا خم یا کشیده شود و ترک خوردن می تواند در برخی کاربردها فاجعه بزرگتری باشد.
این عمدتا به دلیل محتوای کم کربن است.یک قانون کلی در فولادها این است که سختی فولاد با چقرمگی آن (میل آن به ترک یا برعکس شکنندگی) نسبت معکوس دارد.به همین دلیل است که به طور گسترده در بسیاری از قطعات صنعتی در بسیاری از صنایع استفاده می شود.
سخت شدن کیس فرآیندی است که باعث افزایش سختی فلز می شود.در نهایت با یک لایه نسبتاً نازک از فلز بسیار سخت تر در خارج مواجه می شوید.در همین حال، داخل هنوز هم سخت است، بنابراین کل فولاد به هیچ وجه خیلی شکننده نیست.
این بدان معناست که استفاده از آن برای ساختن اجزای مختلف مورد نظر شما آسان تر است.
پولیش می تواند چندین هدف داشته باشد.برای اجزای صنعتی، اکسیداسیون را حذف می کند و به جلوگیری از خوردگی کمک می کند.
هنگامی که در حال تولید محصولات با حجم بالا هستید، مواد آن تمام نمی شود.
وقتی از فولاد 8620 استفاده می کنید، بودجه خود را نیز کاهش نمی دهید.
یک راه برای بهتر نشان دادن خواص فولاد 8620 مقایسه مستقیم آن با سایر فولادهایی است که تا حدودی مشابه هستند.اگر در زمینه تولید قطعات صنعتی فعالیت می کنید، این مقایسه ها می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که کدام آلیاژ فولادی واقعا برای قطعاتی که می خواهید بسازید مناسب است.
در نگاه اول مقایسه این 2 فولاد منطقی به نظر می رسد.آنها هر دو فولادهای کم آلیاژ با نیکل و کروم هستند.
اما فولاد 9310 بسیار قوی تر و با چقرمگی بیشتر است.استحکام کششی و استحکام تسلیم بیشتری را ارائه می دهد.به همین دلیل است که برای قطعاتی که برای ایمنی به استحکام بیشتری نیاز دارند استفاده می شود.اینها شامل چرخ دنده های انتقال هلیکوپتر با کارایی بالا، چرخ دنده های مهم موتور هواپیما، قطعات خودرو و قطعات ساختاری است.
اما 8620 می تواند در بسیاری از موقعیت های دیگر کافی باشد و استفاده از آن بسیار مقرون به صرفه تر است.
4140 حاوی مقدار قابل توجهی کربن است.همچنین کروم بیشتری دارد، اگرچه مانند فولاد 8620 نیکل ندارد.محتوای کربن بیشتر فولاد 4140 را از 8620 قوی تر می کند، اما 8620 همه کاره تر است.
اینها تقریباً همان آلیاژ فولاد هستند، با همه چیز یکسان به جز اینکه فولاد 8630 کمی کربن بیشتری دارد.از نظر عملی، این قدرت را تقریباً یکسان می کند.اما 8620 بیشتر به عملیات حرارتی بستگی دارد تا قدرت لازم را به شما بدهد.
فولاد 5120 حاوی کربن کمتر اما کروم بیشتری است.فولاد 8620 به طور کلی سخت تر است، با ازدیاد طول بیشتر در هنگام شکست، استحکام خستگی بیشتر، استحکام برشی بیشتر و استحکام تسلیم بیشتر.اما فولاد 5120 مقرون به صرفه تر است، در حالی که با بسیاری از خواص دیگر فولاد 8620 مطابقت دارد.
تماس با شخص: Ms. Florence Tang
فکس: 86-731-89853933
